KASKO wonen
Lang geleden trouwde ik met Robin. Samen kregen we twee heerlijke koters: Bo en Arthur.
In 2015 besloten we, na lang en hard werken aan onze relatie, te scheiden. Onze kinderen bleven in ons pas verbouwde huis wonen, en wij verkasten om beurt een jaar lang elke week naar een appartement in de buurt. Birdnesting, heet dat met een sjiek woord.
Maar na een jaar heen en weer sleuren met onze spullen, kozen we elks voor een eigen -apart- huis. Het toeval wilde dat dat twee huizen werden die bijna naast elkaar lagen. Nog een beetje later gingen we elks onze eigen weg. Robin kocht een huis met zijn lief en haar kinderen, en ik huurde een groot huis dat ik deelde met een gescheiden vriendin en haar dochter.
De kinderen wisselen dus nu al 7 jaar elke week van thuis, spullen én ouders. En hoewel dit een gewoonte is geworden, is het nog steeds niet makkelijk. De koters missen áltijd 1 van hun 2 ouders. Zij zijn het nu die de spullen heen en weer sleuren, week na week. Ik, als ouder, mis de helft van mijn koters hun leven. Ik ben er vaak niet wanneer ze mij nodig hebben. Aangezien beide koters een bijzonder labeltje hebben, is dat extra lastig. En hoewel Robin het schitterend doet als papa, en wij als ouderteam een hele fijne samenwerking hebben, blijft het gevoel van falen groot.
KAS? Wasda?
Dit alternatieve en vernieuwende woonconcept verenigt een aantal woonoplossingen op een erg creatieve manier. Door te gaan KAS-wonen (Koters Apart en toch Samen) bieden we als gescheiden gezin onze gemeenschappelijke kinderen opnieuw 1 plek. Vanuit hun slaapkamer gaan ze links naar de woonruimte van mama, en links naar de woonruimte van papa. Dit verhoogt niet alleen actief het welbevinden van de ‘koters’ in kwestie; het verlaagt ook de zorglast voor de ouders. Daarnaast wordt o.a. door het delen van ruimtes een woning aankopen na een scheiding, toch betaalbaar.
En KOkon-wonen?
We gaan niet enkel KAS-wonen, we realiseren ook 2 KOkon-kamers. In de ene kamer zal een jongere vanuit de Bijzondere Jeugdzorg op regelmatige basis verblijven. Zo bieden we deze jongere een warm nest en de aanwezigheid van een gezin.
In de andere kamer zal telkens voor korte of middellange termijn een persoon verblijven die zich in een scheidingssituatie bevindt waarin kinderen betrokken zijn. Vaak is het zo dat er ad hoc een plek moet gezocht worden om tijdelijk te verblijven. En op de zetel bij ouders of vrienden is -hoe goedbedoeld ook- niet de ideale plek om even op adem te komen en de eerste schok te verwerken. Nadien moeten deze mensen -die vaak al een gezinswoning afbetalen- op zoek naar een plek om te verblijven, in de tijd dat de andere partner in de gezinswoning met de kinderen verblijft (wanneer ze kiezen voor het systeem van Birdnesting). Wij bieden met deze KOkon-kamer een plek waar je tot rust kan komen, kan herstellen, en nadien kan evolueren naar een nieuwe fase in het leven.
Zo doen we een stuk aan ‘hoopverlening’, eerder dan hulpverlening.
Benieuwd naar het verloop van ons project? Volg de verhalen op instagram.com/omdenkerij/